Władysław Seńko – wspomnienie w pięć lat po śmierci nieco wzbogacone

Juliusz Domański — prof. dr hab., członek Rady Programowej „Archiwum”,  filolog klasyczny ze specjalizacją neolatynistyczną i historyk filozofii starożytnej, średniowiecznej i renesansowej, emeryto­wany profesor Instytutu Filozofii i Socjologii PAN oraz Instytutu Filologii Klasycznej UW, członek czynny Polskiej Akademii Umiejętności, członek-korespondent Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, członek Polskiego Towarzystwa Filologicznego, Polskiego Towarzystwa Filozo­ficznego, International Society for the History of Rhetoric.

Opublikował m.in. De Philippo Callimacho elegicorum Romanorum imitatore (1966), Erazm i fi­lozofia (1973, 2001), „Scholastyczne„ i „humanistyczne” pojęcie filozofii („Studia Mediewistyczne„ XIX, 1978, z. 1), Początki humanizmu (jako t. IX Dziejów filozofii średniowiecznej w Polsce, red. Z. Kuksewicz, 1982), Tekst jako uobecnienie (1992, 2002),  La pbilosophie, theorie ou manierę de vivre? Les controverses de l'Antiquite a la Renaissance i toż w przekładzie polskim jako Metamorfozy pojęcia filozofii (1996), Z dawnych rozważań o marności i pogardzie świata oraz nędzy i godności człowieka (1997).   »