Archiwum Historii Filozofii i Myśli Społecznej” publikuje artykuły w języku polskim oraz w językach konferencyjnych (angielski, niemiecki, francuski) – niezależnie od języka artykułu powinny się one odznaczać wysokim poziomem poprawności językowej. Autor powinien też zadbać o należytą formę redakcyjną tekstu, w czym pomocne mogą być poniższe wskazówki.
Wydawnictwa zwarte:
- M. Szulakiewicz, Filozofia w Heidelbergu, Rzeszów 1995, s. 100.
- I. Kant, Krytyka czystego rozumu, przeł. R. Ingarden, t. 1, Warszawa 1986, s. 99.
Artykuły opublikowane w książce:
- J. Siemek, Transcendentalizm jako stanowisko epistemologiczne, [w:] Dziedzictwo Kanta. Materiały z sesji kantowskiej, red. J. Garewicz, Warszawa 1976, s. 14.
- G. Simmel, O istocie kultury, przeł. W. Kunicki, [w:] idem, Filozofia kultury. Wybór esejów, Kraków 2007, s. 16.
Artykuły opublikowane w czasopiśmie:
- M. Święcicka, Kantowskie a priori w filozofii niemieckiej lat sześćdziesiątych XIX w, „Archiwum Historii Filozofii i Myśli Społecznej”, 1976, t. 22, s. 48.
Jeżeli przypis dotyczy dzieła danego autora, którego tylko jedno dzieło jest cytowane w całej pracy, zamiast pełnego opisu stosuje się oznaczenie: op.cit. z podaniem numeru strony przypis dotyczący przywołanej wcześniej pozycji:
- I. Kant, op.cit, s. 12.
— jeśli pozycji tego samego autora jest kilka — należy powtórzyć tytuł lub jego skrót (por. dalej).
Jeżeli przypis dotyczy tego samego dzieła, co przypis bezpośrednio go poprzedzający, zamiast pełnego opisu stosuje się oznaczenie Ibidem, pisane kursywą, z podaniem numeru strony, z której przypis pochodzi, jeśli pochodzi ze strony innej niż przypis go poprzedzający:
- I. Kant, Krytyka czystego rozumu, przeł. R. Ingarden, t. 1, Warszawa 1986, s. 99.
- Ibidem, s. 105.
Jeżeli przypis dotyczy innego dzieła tego samego autora, którego dotyczy przypis bezpośrednio go poprzedzający, stosujemy oznaczenie Idem z podaniem dzieła, strony, roku i miejsca wydanie wg ogólnych zasad:
- I. Kant, Krytyka czystego rozumu, przeł. R. Ingarden, t. 1, Warszawa 1986, s. 99.
- Idem, Krytyka władzy sądzenia, przeł. J. Gałecki, Warszawa 1986, s. 333.
Jeżeli przypis dotyczy dzieła autora, którego inne dzieło jest cytowane w tej samej pracy, kolejne przypisy odsyłające do tych dzieł należy opisać skrótem:
- M. Szulakiewicz, Filozofia w Heidelbergu, Rzeszów 1995, s. 100.
- M. Szulakiewicz, Filozofia…, s. 122.
Jeżeli autor powołuje się na informacje zawarte w różnych miejscach cytowanego dzieła, to w przypisie bibliograficznym po opisie dzieła umieszcza się po przecinku określenie passim:
- I. Kant, Krytyka czystego rozumu, przeł. R. Ingarden, t. 1, Warszawa 1986, passim.
Cytując źródło elektroniczne należy podać datę ostatniego wejścia:
- J. Włodarczyk, Mikołaj Kopernik i zaćmienia, „Wiedza i Życie”, w: „GazetaWyborcza.pl”, http://wyborcza.pl/1,76506,5061350.html, 22.03.2009.
Pismo założone przez Leszka Kołakowskiego, Bronisława Baczkę i Jana Garewicza ukazuje się nieprzerwanie od 1957 r.